De Italiaanse meesterhand

In een uiterst naargeestige omgeving komen de erfgenamen van wijlen Septimus Tomb bijeen om getuige te zijn van de opening en voorlezing van het testament, t.w. zijn vijf ongetrouwde kinderen, stuk voor stuk zonderlinge figuren, de huishoudster en de verpleegster. Ook de oude familie-advocaat meent rechten te kunnen doen gelden op een deel van de nalatenschap. De weinig betreurde dode is bijna lijfelijk tegenwoordig in de vorm van een kolossaal geschilderd portret. 

Tot ieders verbazing blijkt op uitdrukkelijk verzoek van de overledene eveneens een schrijfster van damesromans te zijn uitgenodigd. En mocht de komst van een onbekende onrustbarend zijn – de Tombs leven sinds jaren in het immense landhuis op het al even immense landgoed volkomen geïsoleerd van de buitenwereld – het feit, dat zij aanspraak zou mogen maken op een gedeelte van het familiekapitaal is een onverteerbare zaak. Als bovendien aan het licht komt, dat Septimus haar het leeuwedeel van zijn vermogen heeft toebedacht, valt zij als eerste door moordenaarshand.

Daarmee zijn de moeilijkheden niet opgelost, want uit de nalatenschap is een bedrag van vier miljoen pond in baar geld verdwenen. Dan volgen raadselachtige gebeurtenissen elkaar snel op en er vallen nog meer doden, waarbij vrijwel allen beurtelings in aanmerking komen als verdachte. Aan het eind van het tweede bedrijf is het gezelschap gehalveerd, nóg loopt de geheimzinnige moordenaar (of zijn het er meer?) vrij rond en van het geld geen spoor.

Als in het verdere verloop de kring nog verder wordt uitgedund en tenslotte een trio overblijft, lijkt de ontknoping nabij. Het hoe en waarom van de moorden wordt inderdaad ontraadseld, evenals het mysterie van de vermiste miljoenen, echter niet dan na een verrassende wending.